اتش

قرن هاست که ادمی در سایه شاخسار درختان ا ز شدت گرما و تابش خورشید در امان بوده مانده و از میوه های الوان و شرین آنها  بهره مند گشته است .

آوای پرندگان که در لابلای شاخساران ماوا گزدیده اند روح و جان آدمی را صفا بخشیده و قلب وی را مملو از خوشی و شادابی نموده است .

حتی در دل زمستان سرد نیز بار دیگر به مدد هیمه ای که از شاخه و تنه درختان فراهم آورده  و اتشی که از آنها افروخته باعث گرما بخشی آدمی  شده است .